Tehnička celuloza kao adsorbent jona bakra i hroma

Apstrakt

Mnoge industrije stvaraju otpadne vode sa relativno visokim sadržajem teških metala koji se zbog svoje toksičnosti i bioakumulacije moraju ukloniti iz efulenata. Poslednjih godina, jedna od najčešće ispitivanih metoda je biosorpcija - adsorpcija adsorbentima biološkog porekla. Među adsorbentima ove grupe sve veću pažnju privlače lignocelulozni materijali koji imaju relativno dobru efikasnost adsorpcije, dostupni su u velikim količinama i jeftini, jer se često javljaju kao otpadni materijal. U ovom radu prikazani su rezultati ispitivanja osobina tehničke celuloze kao adsorbenta, u cilju procene njenog doprinosa adsorpcionom kapacitetu kompleksnih lignoceluloznih materijala. Ispitana je adsorpcija jona bakra i hroma iz model vode, a za opisivanje procesa primenjeni su različiti modeli adsorpcionih izotermi. Rezultati ogleda pokazuju da tehnička celuloza ima znatno veći kapacitet adsorpcije za jone hroma nego za jone bakra. Ispitivanjem kinetike adsorpcije, došlo se do pretpostavke da se adsorpcija jona bakra odvija i na površini i u porama, a da se dihromatni joni adsorbuju samo na površini ovog adsorbenta.