Dizajn staklo/fenolnih balistčkih kompozita primenom faktornog plana eksperimenta

Apstrakt

Cilj istraživanja je proceniti aplikativnost punog faktornog dizajna eksperimenata u predviđanju balističke ćvrstoće staklena vlakna/fenolna smola balističkih kompozita. U eksperimentu je korišćeno više kompozita (20cm x 20cm) sa različnom debljinom i različnim odnosom vlakna/smola. Kompoziti su izrađeni u otvorenom kalupu presovanjem slojeva preprega na visokoj temperaturi. Prepreg je na bazi staklene tkanine platnenog prepletaja i fenolne smole modifikovane polivinil butiralom. Priprema uzoraka je bila u skladu 22 punog faktornog dizajna eksperimenata. Površinska masa kompozita je uzeta kao prvi faktot, a drugi - odnos vlakna/smola. Donje i gornje nivo prvog faktora su 2 kg/m2 and 9 kg/m2, a drugog - 80/20 i 50/50. Koristili smo linerni model prvog reda sa interakcijom da bi aproksimirali odziv t.j. balističku čvrstoću kompozita u istraživačkom domenu (2 - 9) kg/m2 x (80/20 - 50/50). Određen je uticaj svakog pojedinačnog faktora na funkciju odziva kao i uticaj interakcije među faktorima. Nadjeno je da proračunska regresiona jednačina prvog reda sa interakcijom daje veoma dobro predviđanje eksperimentalnih rezultata balističke čvrstoće kompozita u istraživačkom domenu.